Jambo!
Wat een fantastisch tweede weekend hadden we samen, onze laatste grote stap richting het avontuur in Afrika.
We verzamelden op de campus van KOC Sint-Gregorius in Gentbrugge, de werkomgeving van begeleider Krist.
Na het ontdekken van de leefgroep en het installeren van de kamers was het tijd voor een activiteit in “De Mol”-stijl. Na het goed volbrengen van de 4 opdrachten werd het slot van de koffer geopend en vonden we onze Warafiki-badges.
Daarna trokken we naar de gebouwen van de lagere school. Na een rondleiding doorheen de verschillende doelgroepen van de school namen we plaats in de leraarskamer. We werden verrast door een filmpje van David, de scoutsleider die we in Tanzania zullen ontmoeten. Daarna leerden we via een powerpoint de werking van Fracarita Belgium beter kennen.
Terug in de leefgroep maakten we ons visum voor Burundi in orde, een hele klus met alle info die correct moest ingevuld worden. Maar het mag gezegd worden: alle warafiki waren heel goed voorbereid en voorzien van de nodige documenten.
Na de picknick werkten we een halfuurtje inhoudelijk in de voorbereidingsbundel.
Daarna vertrokken we naar het Dr. Guislain-museum om een beter beeld te krijgen van de geestelijke gezondheidszorg van vroeger tot nu. Dat was toch het plan … Waar was ons busje naartoe … Een andere leefgroep was er mee vandoor. Gelukkig geraakten we redelijk snel aan de sleutels van een ander busje en konden we met wat vertraging toch vertrekken.
Aan het museum stond iemand ons op te wachten. Niet zomaar iemand maar Broeder Marc Beetens. Een unicum want nog nooit heeft een groep hem ontmoet voor ze op inleefreis gingen. We zien hem graag terug bij ons bezoek aan Marumba deze zomer.
Het bezoek aan het vernieuwde museum was niet meteen een voltreffer. We hadden er allen graag wat meer info opgedaan. Maar bon, toch namen we wat zaken mee in ons achterhoofd.
Op hetzelfde domein brachten we nog een bezoekje aan het magazijn van Fracarita Belgium en aten we ons 4-uurtje (met dank aan Hanne en Liesa) in het Broederhuis, van waaruit Fracarita Belgium werkzaam is.
Terug in Gentbrugge stonden Sandra, Joshua en hun twee kinderen ons al op te wachten voor het volgende deel van ons weekend. Sandra leerde 20 jaar geleden Joshua kennen in Maendeleo. Ze vertelden over Kigoma, de gelijkenissen en verschillen met hier, … De kinderen hadden ook hun input met een toffe kahoot-kwis. Het werd een boeiende uitwisseling van gedachten en ook hieruit nemen we zeker heel wat info mee op inleefreis.
Na nog een halfuurtje in de bundel werken was het tijd voor ontspanning. We gingen eten in een Turks restaurant aan de Dampoort. Na toch wel wat keuzestress (nietwaar, Gitte?) maakten we er een lekkere en gezellige maaltijd van.
In het naar huis keren sprongen we nog heel kort even op de botsauto’s op de kermis van Gentbrugge.
Daarna keerden we terug naar het KOC, childen we nog wat in de zetel en kropen we onder de wol.
Na het ontbijt op zondag maakten we in de gebouwen van de lagere school ons visum voor Tanzania in orde. Na ongeveer 2u bloed, zweet en tranen kwam alles in orde. Alweer door de goede voorbereiding van de jongeren die alle nodige documenten mooi op hun laptop hadden staan.
In de leefgroep maakten we nog heel wat afspraken, overliepen we het reisprogramma en sloten we het inhoudelijke deel van het weekend af.
We aten nog croques, ruimden op en keerden allen terug huiswaarts.
Het mag gezegd worden: de groep is gesmeed en zo goed als klaar om richting Afrika te vertrekken.
We zien elkaar nog 1 keer op de ouder-info-avond en dan kan ons echte avontuur starten.
We kijken er allen enorm naar uit!
Afrika, here we come!
Comentarios