Hey dancing King & Queens!
Myrthe is now 17! Proficiat!!!
Onze ochtend begon met een leuke uitslaper ins ons vertrouwde bedje dat we hadden gemist, en een nieuwe pot choco, waar we allemaal heel dankbaar voor waren! Leven de Snickers-boterham! De gember van luc heelde maar eens opnieuw al onze wondes en maakte ons klaar en fris voor een nieuwe dag.
Na ons heerlijke ontbijt, waar luna haar nieuw record botehammen haalde (5 boterhammen!), klommen we samen in een vol busje dat na al onze wilde bus-avonturen toch een beetje leeg voelde. De scouts besloot vandaag niet mee op pad te komen, zodat ze de grootse plannen van morgen konden voorbereiden, dus gingen we alleen op stap met Joseph van het Maendeleo Centrum. Na een korte rit werden we met open armen ontvangen door de broeder Hilarious, van Rumonge en KTC, het centrum voor doven, waar we een warme welkom en uitleg kregen in een klein klaslokaaltje. Door vertraging van het busje, (we zijn allemaal wel wacht-kampioen nu), hadden we jammer genoeg geen tijd voor een echte les gebarentaal. Gelukkig, na een interresante rondleiding samen met de doven, waar we hun werkplek en winkel zagen, leerden we het alfabet en met hun communiceren. Nu kunnen we zeker goedemorgen, goedemiddag en goedeavond zeggen, de beginnende slechthorende mamatjes en papatjes vragen wat hun naam is (grapje ;) ) en natuurlijk "Ik hou van jou" zeggen. (Want dat doen we allemaal lieve lezertjes!). Nadat we onze gebaren(taal) op de proef hadden kunnen stellen in een gesprekje, nodigde de Broeder Hilarious ons nog warmtelijk uit voor een gesprek in het broederhuis, waar hij open stond voor al onze vragen.
Jammer genoeg zat onze tijd er nu op en vertrokken we terug naar onze nieuwe thuis, waar we zonder verassing rijst en bonen voorgeschoteld kregen. Met ene verfrissende nieuwkomer van gebakken bananen in tomatensaus en groentjes, sloten we na ons gebed de lunch af met een lied speciaal voor Myrthe. (Merel, we hebben ook aan jou gedacht. Hopenlijk werkt de tweeling-telepathie.)
Als voorbereiding op onze vollybal match, besloten we oude gewoontes boven te halen en onze beentjes te strekken op zoek naar souveniertjes. (R.i.p. mama & papa's portemonee, je ziet de rekening wel verschijnen. Dankje voor de vrijgevigheid <3)
Na een bezoekje aan de markt en een kledingwinkel, waarwe uiteindelijk niets vonden, eindigde we onze rit in een souvenier paradijs, waar er wel iets voor ieder was.
Na een snelle pitstop om onze nieuwe herinneringen weg te leggen, zijn we te voet vertrokken op zoek naar een gloednieuw talent: Vollybal!
Zoals iedereen op aarde gaat ook onze planning door fases van verandering, en was onze originele voetbalmatch, toen een basketbal match, maar dan toch een vollybal match geworden toen we aankwamen. Gezegend met schaduw vond niemand het erg om zich te smijten in het potje van ons leven. Omdat we er zooooo goed in waren kwamen de proffessionals ons helpen, ik bedoel meespelen. De hulp kwam goed uit en zetten ons klaar voor een echte match die wel verder geraakte dan de opslag. Jammer genoeg waren de teams te klein voor iedereen om samen met de Maendeleo Boys te spelen, dus wisselden we af en toe, zodat iedereen de kans had om te spelen.
Proficiat Team Groen (Ons team natuurlijk) met de win!
Nadat Luna en Thor hun ware aard in varkentjesgeur naar boven kwam, wandelden we verder voor een welverdiend plonsje in het Tanganyika meer. We gebruikte de tijd goed om ons te wassen tijdens de mooiste zonsondergang van ons leven. Na een paar fototjes, de ultieme battle tussen Thor en Luna (Die nu niet meer stinken.) (Thor is gewonnen, proficiat! #badboy), en een prachtige zeep-reclame waar jullie nog even voor moeten wachten, werden we uitgenodigd voor een diner bij zonsondergang samen met Broeder Chrisantus. Na zijn prachtige speech, toonde hij niet alleen zijn warm hart in zijn woorden, maar ook ik het voedsel. We deelde chokolaatjes en een speech van Thor voor een welgekomen maaltijd van; aardappeltjes, rijst, kip in tomatensaus met groentjes, spinazie en als dessertje watermeloen en een frisdrankje naar keuze. Dat smaakte goed.
Langzaam liep de horizon leeg, net zoals ons bordje en werd het nu lege canvas beschilderd met gelach en gezellige gesprekken. Er werden willde plannen gesmeed voor in en uit Tanzania, en gereflecteerd over de geweldige reis die we al gehad hebben.
Na een dankwoordje van Broeder Chrisantus, vertrokken we onder de sterrenhemel te voet naar huis. Thor deed alvast auditie voor in de bigband van Luna's papa, waar Luna heel rustig van werd, en vlug waren we thuis!
Nu zitten we achter de blog, klaar voor nog een reflectiemomentje en dan tijd om ons bedje in te gaan.
Mimi Choka, dus slaapwel!
Groetjes,
Myrthe & Thor
コメント